XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
(...) aurrenik, gaurko gizadiaren arriskurik handiena ez da liberalismoa (materialismoa eta totalitarismoa baizik); eta, gero, liberalismoa bera (demokrazia) honez gero ez da lehenagokoa.
Denborari obeditu egin behar zaio.
Ideia hauek sakonkiago
Badago Elizan jende bat, edo joera bat, Santamariaren arabera, historia garbi-garbi bi partetan partitzeko, zerikusi gabekoak bata bestearekin.
Erredentzioaren eta graziaren historia jainkozkoa da bat, historia profanoa bestea.
Kristauari funtsean lehena bakarrik axola zaio.
Era honetan, historia profanoan gertatzen den guztia ilusio edo fantasma single pirtzil hutsa da harentzat.
Alderantziz, egiazko historia, sakratua, Jainkoaren mirarien katea bat bezala luzatuko litzateke, gizakiaren eskua gabe.
Jarrera negargarri honeki, dio Santamariak, Elizaren eta munduaren arteko elkarrizketarik ez da posible: Elizak ez luke beste lanik izango, munduaren arriskuak eta okerrak gaitzesten aritzea baino.